weekendbezoek + gedicht

Al meer dan een jaar ben ik hier nu al elke dag aan het ouwehoeren. Naar het schijnt dienen blogs daar voor een stukje voor, dus mij hoor je niet klagen. Op een enkel dagje na altijd present, bijna iedere maal ook een dichtsel erbij. Dichtsel, vermits ik me nog (steeds) geen dichter wens te noemen, daarvoor gaat het allemaal een beetje te licht over de horizon. Wat me is opgevallen, dat is dat ik hier mag neerkletsen wat ik wil qua dichtsel, maar dat er quasi nooit reactie op komt. Ergens vind ik dat wel spijtig, want jullie zijn in feite mijn klankbord hier (mijn ander klankbord, in de meer letterlijke zin van het woord dan, is de Muzeval). Is het soms niet duidelijk dat er mag gereageerd worden? Moet ik dat ergens in knipperlettertjes bovenaan dit blog laten weten? Ik vraag het me maar af, hardop, zodat jullie het ook weten wat er af en toe door dit vlinderhoofd maalt.

E, nichtje van Nip, is hier deze namiddag gearriveerd. We hopen er een leuk weekend van te maken, al is het best gek. Die twee kennen elkaar al zo lang, ik hang er maar wat bij. Misschien moet ik maar wat uitkijken naar iets dat ik anders toch niet doe, omdat Nip er dan doorgaans is ;)

een ogenblikje zonder

ik schurk me wel weg
ongevraagd onderdanig
en kijk naar vlekken
op muren die niet weten
welke antwoorden verzocht

bedenk de wereld onder stof
van nooit geen beweging meer
sedert toen en jij erbij
de bom ontploft zou zijn
onder 't korten van 't gras
op een vergeten zomerdag

bekijk het maar alsof
ik niets gezegd zou ooit
jij mij op straat ontdekt
nog net niet in de goot
en wij zomaar ineens
ontstaan, nee opgestaan
om verder vreemd met twee

Frans V.