Deze blog - op eigen risico reageren

Hier deelt Vlinderman af en toe wat gedachten en gedichten.

maandag 22 december 2008

Jean-Luc Dehaene opnieuw in het zadel?

Uw Vlinderman is een beetje moe momenteel, na een hectisch dagje op het werk. Ik denk dat ik nooit nog langer dan een week verlof neem, want het werk dat op je ligt te wachten als je terugkeert, daar word je gewoon niet goed van. Het goede nieuws is dat ik vandaag een nieuwe medewerker mocht verwelkomen op de administratie. Vele handen maken het werk lichter, dat is een gekende uitspraak, en dat zal bij ons ongetwijfeld een kenschetsend adagio zijn. Nog een half jaartje opleiden en we kunnen weer wat zaken aanpakken die al meer dan enkele jaren blijven liggen zijn.

Verder blijven we naar het politieke schouwspel staren met de verbazing alsmaar stijgend in onze gewrongen ogen. Stel je immers voor dat we onze politieke cowboy JL Dehaene terug in de maag gesplitst krijgen. Over kiezersbedrog gesproken. Als ik me niet vergis, hadden we indertijd massaal de buik vol van Jean-Luc. Langs de andere kant, wie zou het wél willen doen, nu het lijkt dat er naar alle waarschijnlijkheid géén nieuwe verkiezingen aan te pas zullen komen na het Leterme-débacle.

Het is trouwens bon ton tegenwoordig om op de vele reacties van vele betrokkenen te wijzen en te stellen dat het proces van Yves al gemaakt was vóór hij zich kon verdedigen. Ja, er zit een grond van waarheid in, klopt helemaal, maar iemand die pakweg zijn dichtsbijzijnde familieleden het hoekje om helpt, wordt ook niet langer geduld in zijn of haar habitat, die moet tegen zichzelf beschermd worden en de maatschappij tegen dergelijk individu. Het proces volgt dan enkele jaren later, als het allemaal wat mee zit, en ook de schuldgraad wordt dan pas vastgesteld en de strafmaat en van die dingen. Wie durft retoreren dat iemands proces al gemaakt werd, is volgens Vlinderman bewust te kwader trouw als hij het andere dan wél accepteert. Politici dienen om een zweem van rechtschapenheid te kunnen uitstralen dan weer wél slijkvrij te kunnen blijven om te functioneren. Iets dat bij Yves niet langer het geval was, toch?

Soit, we gaan nog wat doosjes verhuizen, se.

Blogarchief