gedicht: zo zij

Zo heel af en toe noteert Vlinderman een stukje poëzie, om er later wat mee aan te vangen. Doorgaans schrijf ik immers mijn gedichten zoals ze zich aan mij presenteren, maar die stukjes, die lijken me dan zo onaf en bewerkbaar, dat ik ze titelloos noteer in mijn 'kladschrift', hetzij op papier, hetzij op mijn digitale kladblok. Echter, bij die stukjes die zo heel af en toe op die manier neergeschreven worden, zit er nog meer heel af en toe eentje bij, dat zich niet meer wil laten veranderen. Enkel een titel toevoegen, om het later terug te kunnen vinden, meer doe ik daar dan niet mee. Gebeurt zo eens om de duizend gedichten, dus echt wel zeldzaam. Het onderstaande is er een voorbeeld van, zij het toch in ietwat bewerkte vorm - het onderwerp is van ik naar hij gegaan. Ik draag het in ieder geval op aan Britt en Yoeri, die wel zullen weten waarom ;-)=

Britt & Nip ergens in 2007

Vlinderman & Yoeri ergens in datzelfde 2007

zo zij

zij en zij alleen
niet alleen hier en nu
maar zo vaak
zo overal

en dan nog
droomt hij omdat hij
er niet genoeg van
zwijmelen, het werkwoord
dat nooit op hem sloeg
slaat de verstomming toe
telkens weer zij

Frans V.