Ibiza & Formentera en wat dichterlijke interactie

Vorige week een weekje op Ibiza (en een weekendje Formentera) doorgebracht met kameraad Erwin Vanmassenhove, ook bekend als de Antistresspoweet. Naast de goede luim van een loom zonnetje en de lekkere Spaanse tafel gebeurde wat moest gebeuren als je twee dichterlijke figuren een aantal dagen 24/24 bij elkaar zet: ze schrijven. Hierbij de vrucht van onze gedeelde pennen, met een zonsondergangetje op Formentera om door een ringetje te halen...

Levenderwijs spelen wij

over in waarde laten ging het
niet in de steek maar met patroon
ofschoon het somtijds met stoom
recht vooruit voorwaarts zonder belet
en laat het in dees schrijven geweten
dat er moeilijk met ons te sollen
waar ware mensen lijk wij
de lijkwade van Turijn ontplooien
teneinde onze mensen te hullen
in ontmaagde mysteriën het rooien
zo het oogsten vrij te koop
de landerijen het weergaloos flirten

zo dan het elkander zien zoals
live and let be, value on counter
schieten wij met scherp de liefde
in het nok van de as het verzanden
bepleiten wij het hier en nu alsof
alle ankers reeds gelicht in dit gedicht

alsof het dat nog niet
al lang geleden geknoopt

Erwin Vanmassenhove & Frans Vlinderman

De ene Frans is de andere soms wel

 Over Fransen gepalaverd - of niet

Zondag, we pakken in om te vertrekken voor een weekje rust in het zuiderse buitenland. En toch nog even de tijd nemen om een oudje met jullie te delen, ooit ergens in 2008 onder een ander pseudoniem geschreven. Ik vond het onlangs terug en vind het tijd om het de wijde wereld in te sturen. Geniet ervan, of gruw ervan mocht je dergelijke mens zijn, waarom ook niet...





(Bron foto: KLIK!)

tot op het bloot vel

uit het huis verdreven
het schaap dat zwart mocht
omdat wit niet zomaar verkocht
altijd maar onderweg
gras genoeg langs de wegen

het vele geblaat mekkerde
bracht niets dan blikken
schuin geparkeerd op de weg
waarlangs zoveel te grazen
en toch zo weinig te zien
voor de ongeschoren blinden
toch al geen echt thema

hij legt zich te rusten
ruggelings, zijn zij wil niet
nog meer belasting, hij kijkt
naar het grote scheermes
terwijl het verder scheert
zijn weldoende wol verwijdert
om de rijken te kleden

poten omhoog
waarom ook niet
als er geen plek bestaat
waar het beter grazen is?

Frans Vlinderman

Maandag, gedichtendag

Een gedicht uit mijn oude doos, van 12 januari 2008 om precies te zijn. Nostalgie op deze maandagochtend...

(Bron foto: KLIK!)

ongeschoren te bed

de ochtend riep hem
alweer veel te vroeg
de dromen afgelegd
op weg naar zijn plek
waar vrijheid afgekocht
voor een uur of acht

halverwege de passage
van een slapend tafereel
twee mannen onder zeil
gemaakt van eendagskrant
in de hal van het station
en haar op vale kaken van
wel twintig dagen lang

een foto flitst voorbij
- die twee, die kent hij wel -
hij stopt een tel of drie
en stapt vervolgens op
tram zes die nooit wat ziet
dan het spoor dat daar
zomaar voor de wielen ligt

Frans V.